Rozważanie na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego Rok C
Niedziela Zesłania Ducha Świętego, Rok C
(J 14, 15-16. 23b-26)
Duch Święty – Trzecia Osoba Trójcy Świętej, dość często pozostaje wśród chrześcijan Bogiem Nieznanym. Pan Jezus, nasz Zbawiciel, dał się poznać przez swoje wcielenie i ludzkie życie na ziemi. Bóg Ojciec wkracza do naszej świadomości przez analogię ziemskiego ojcostwa. Duch Święty w przeżyciu religijnym wielu osób schodzi na dalszy plan. Tymczasem jest On bardzo blisko każdego człowieka, zwłaszcza ochrzczonego, i trzeba koniecznie „wyostrzyć wzrok” swojej duszy na Jego obecność i działanie.
Ewangelia mówi nam dzisiaj o miłości, bo Duch Święty to uosobiona miłość Ojca i Syna. Miłość dla człowieka wręcz niepojęta, bo przekraczająca wszelkie jego wyobrażenia, a jednocześnie tak realna, że aż będąca samodzielnym bytem.
Bóg zaprasza nas do swojej miłości, chce być przez człowieka kochany i podsuwa zrozumiały sposób tego miłowania, a zarazem jego kryterium: «Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania». Może dla wielu to brzmi zniechęcająco. Woleli by posłyszeć np. „ten kto mnie kocha, przeżywa wielkie uniesienie”. Tymczasem słyszymy o przestrzeganiu przykazań, zachowywaniu nauki i słów Jezusa. A przecież właśnie takie postawienie sprawy jest dla nas dobre. Gdyby miłowanie Boga polegało na przeżywaniu uszczęśliwienia, dla wielu osób było by nieosiągalne. Stan naszych emocji tylko w ograniczonym zakresie zależy od nas. Zachowywanie przykazań, nauki i słów, należy do sfery decyzji człowieka i jest jak najbardziej od nas zależne. Nasze właściwe decyzje i wysiłki w tym kierunku wprowadzają nas w obręb Miłości między Ojcem i Synem. Zjednoczeni w Miłości, stanowiący jedność prawdy, nauki i samej istoty, Bóg-Ojciec wraz z Bogiem-Synem ogarniają nas Bogiem-Duchem Miłości.
Zesłanie Ducha Świętego dokonuje się dorocznie w liturgii Kościoła i dotyczy nas wszystkich, którzy to misterium celebrujemy. Zesłanie Ducha Świętego ma również swoje szczególne miejsce w życiu człowieka przyjmującego chrzest, w życiu chrześcijanina przystępującego do sakramentu bierzmowania czy do sakramentu święceń. To są wydarzenia uroczyste, w których możemy być pewni łaski Bożej potwierdzonej autorytetem Kościoła.
Duch Święty nie ogranicza się jednak w swoim działaniu do tych wyjątkowych, nielicznych momentów. On jest obecny w życiu chrześcijanina na co dzień: przypomina Bożą naukę, uczy wierności, utwierdza w dobrych decyzjach, oświeca dobrym rozeznaniem, wspiera swoją mocą, modli się w nas i za nas, gdy sami nie umiemy się modlić. Faktycznie w naszym chrześcijańskim życiu nie ma ani jednego oddechu, który by nie był dowodem Jego działania. Dlatego oprócz godnego uczestniczenia we wszystkich tych uroczystych Zesłaniach Ducha Świętego warto uczyć się otwartości i współdziałania z Duchem Świętym w codzienności, we wszystkich sprawach i wydarzeniach, w naszej pracy, w rodzinie, wśród przyjaciół. Warto otwierać się na relację z Osobą Ducha Świętego i w tej relacji wzrastać.
Arcybiskup Józef Górzyński
Metropolita Warmiński
