Formacja duchowa członków Wspólnoty oparta jest na EWANGELII którą w praktycznej mądrości św. Benedykta można wprowadzać w codzienne życie chrześcijanina. Reprezentujemy DUCHOWOŚĆ MONASTYCZNĄ tzn.: uczenie się świadomego i odpowiedzialnego BYCIA SAMEMU PRZED BOGIEM, ale WE WSPÓLNOCIE, która daje formację duchową, umocnienie i radość w przeżywaniu swojej wiary.
Nasi Duszpasterze:
O. WŁODZIMIERZ ZATORSKI, mnich benedyktyński z Opactwa Benedyktynów Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Tyńcu. Prefekt oblatów świeckich związanych z tym Klasztorem.
KS. WIESŁAW KANIUGA, Proboszcz Parafii p.w.Św. Benedykta Opata w Lubajnach k/Ostródy.
Miejsce i czas spotkań:
Spotykamy się w CENTRUM DUSZPASTERSKIM ARCHIDIECEZJI WARMIŃSKIEJ w Olsztynie,
ul. Kopernika 47A, w pierwsze poniedziałki każdego miesiąca o godz. 16:00.
Program spotkań:
15:30 nauka śpiewu Nieszporów (Chorał Gregoriański pod kierunkiem Wolfganga Niklausa)
16:00 – ROZPOCZĘCIE COMIESIĘCZNEGO SPOTKANIA Wspólnoty Benedyktyńskiej „Benedictus – Bądź szczęśliwy!”
– uroczyste zapalenie świecy – symbolu obecności wśród nas Jezusa Chrystusa
– wezwanie do Ducha Świętego
– 10 min wyciszenia w sercu (nauka „Modlitwy Jezusowej”)
– NIESZPORY
– Lectio Divina (czytanie Słowa Bożego i komentarz)
– dzielenie się i umacnianie Słowem Bożym
– sprawy bieżące Wspólnoty
18:00 – EUCHARYSTIA w Kościele p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie
Vademecum Wspólnoty Benedyktyńskiej Benedictus- Bądź szczęśliwy!
cel: Życie w Bogu, drogą Ewangelii
styl: Życie w harmonii między modlitwą, pracą i odpoczynkiem „Aby Bóg był we wszystkim uwielbiony”
patron: Św. Benedykt (łac. Benedictus) i jego „Reguła”
praktyka: Codzienne nawracanie się poprzez:
Przypominanie sobie: „czy prawdziwie szukam Boga?”.
Wyrabianie w sobie postawy, że jestem zawsze przed bogiem
(pamiętać o obecności Boga w życiu).
Konfrontacja w sumieniu swoich wyborów, czy są prawidłowe, a po owocach można poznać.
„Owocem zaś Ducha jest:
miłość, radość, pokój, uprzejmość, cierpliwość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5,22), które trzeba uzupełnić jeszcze innymi: pokorą, przebaczeniem, wdzięcznością i wytrwałością, które św. Paweł wskazuje w innych tekstach (zob. Kol 3 i Ef 4).
Nauka słuchania Boga poprzez lekturę Pisma Świętego (Lectio Divina).
Modlitwa osobista, Liturgia Godzin, Eucharystia, Spowiedź.
Troska o wzrastanie w wierze (lektura duchowa: Biblia, Reguła Św. Benedykta, Ojcowie Kościoła …, udział w comiesięcznych spotkaniach Wspólnoty, w dniach skupienia, rekolekcjach).
Potrzeba wyciszenia (Praktyka milczenia. Nie wchodzić w gadaninę.)
„Szukaj pokoju, idź za nim” (troska o ład i porządek w sobie i na zewnątrz).
Żyj realnie tu i teraz.
Nie uciekaj w tęsknoty i marzenia za tym co było, albo co będzie.
Pokorne i uczciwe wypełnianie swoich obowiązków:
rodzinnych, zawodowych i społecznych (miłość bliźniego!).
Być zorganizowanym i wytrwałym (wypracować swój „harmonogram dnia”,
bo nikt za ciebie nie tego zrobi, nawet Bóg! to ty musisz! – z Łaską Bożą!).
„Nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą” (1 J 3,18)