Słowo Biskupa Diecezji Wiłkowyskiej

Najdostojniejszy Księże Arcybiskupie!

Wraz ze zbliżającymi się 75 urodzinami Waszej Ekscelencji dobiega końca Wasza posługa Ordynariusza Metropolity Warmińskiego. Powołany w lutym 2015 roku przez Ojca Świętego na waszego następcę Abp Józef Górzyński przejmie teraz obowiązki i odpowiedzialność, ale także i piękną tradycję, i wielką spuściznę kolejnych 50 biskupów warmińskich.
Wśród nich było wielu kardynałów, poetów i literatów, wybitnych teologów, znakomitych zarządców, Ojciec św. Pius II, Kard. Hozjusz, Bp I. Krasicki, Sługa Boży M. Kaller, Prymas J. Glemp, Abp E. Piszcz, czy Wasza Osoba.
Ten Piękny Jubileusz Waszych urodzin to dla mnie okazja, by wrócić pamięcią do naszych licznych spotkań i szczególnie podziękować Wam za wieloletnią osobistą przyjaźń, życzliwość, otwartość dla Litwy i naszego Kościoła. Zespół Biskupów Konferencji Episkopatu Polski i Litwy, który Wy, wówczas jako biskup Ełcki, współtworzyliście i współprowadziliście, dla nas, młodych biskupów z Litwy stał się wspaniałą płaszczyzną kontaktów, możliwością czerpania z bogatego doświadczenia Kościoła w Polsce. Była to okazja, by po upadku komunizmu, po otwarciu granic, na nowo budować żywe i oparte na tym co łączy, nie tylko dobrosąsiedzkie, ale i braterskie relacje między nami, naszymi krajami, w naszym Kościele.
Podobnie później, gdy Ojciec św. Jan Paweł II powierzył Wam posługę arcybiskupią w Białymstoku, nadal nasze wspólne relacje polsko-litewskie pozostały bardzo częste i ciepłe. Dziękuję za nieustanną komunikację, wzajemne zaproszenia i spotkania przy różnych okazjach, za Wasze wizyty na Litwie, gościnę u siebie, za przykład życia i posługi biskupiej, z którego czerpaliśmy i czerpiemy nieustannie.
Także po 2006 roku, gdy decyzją papieża Benedykta XVI, w swojej biskupiej posłudze powróciliście na Warmię, nasze kontakty pozostały dalej żywe i przyniosły dalsze owoce. Myślę tu chociażby o studiach seminaryjnych w Hosianum ks. Armina Lukośevićiusa, które oceniamy bardzo wysoko i, tak, jak rekomendowaliście w czasie jego święceń, po dwóch łatach pracy wikariuszowskiej skierowaliśmy go na dalsze studia do Rzymu. Myślę także o ks. Sławomirze Brewczyńskim, który od pięciu lat szczerze i z oddaniem pełni posługę kapłańską najpierw w Mariampolu, a od lipca tego roku jako proboszcz w Iślaużas w dekanacie Preny. Za te wspaniałe owoce wieloletnich naszych kontaktów, owoce Waszej otwartości i życzliwości dla nas jeszcze raz z serca dziękuję.
Koleją rzeczy jest to, że przychodzi czas, by obowiązki i odpowiedzialność przekazać młodszym. Kończy się czas posługi ordynariusza, ale nie kończy posługa biskupia, i, można rzec, przed Wami kolejne wyzwanie, by po raz kolejny na nowo ustawić swój czas i obowiązki, aby na tyle, na ile pozwalać będzie zdrowie i siły, dalej pozostać aktywnym, otwartym, aby być ojcem duchowym dla kapłanów i wiernych, co jak wnioskuję, słysząc że Wasza Ekscelencja zdecydował się zamieszkać przy parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Konwikcie Księży Warmińskich, także jest Wam bliskie.
Niech w tym wszystkim Waszej Ekscelencji Błogosławi „Bóg bogaty w Miłosierdzie” i swoją szczególną opieką otacza Matka Boża Miłosierdzia, „co Jasnej broni Częstochowy i w Ostrej świeci Bramie”. Niech obdarza Was zdrowiem i siłami potrzebnymi do podjęcia z radością nowych wyzwań jakie przynosić będą kolejne dni posługi biskupa seniora.
Do życzeń dołączam również szczere i najserdeczniejsze pozdrowienia od biskupa seniora Juozasa Żemaitisa MIC, od wieloletniego Kanclerza, Prałata i Kanonika – ks. Juozasa Pećiukonisa, ks. Sławomira Brewczyńskiego, kapłanów naszej diecezji, a także od litewskich biskupów, członków Komisji Wspólnej Episkopatów Polski i Litwy.

 Mariampol, 08.10.2016r.

Biskup  Rimantas Norvila Biskup Wiłkowyski