ORĘDZIE WIELKANOCNE METROPOLITY WARMIŃSKIEGO
Umiłowani Siostry i Bracia w Chrystusie Panu !
Kończy się Wielki Post, który jest wyjątkowym okresem roku kościelnego. Niemal w każdej parafii organizowano rekolekcje wielkopostne. Wszędzie były odprawiane nabożeństwa wielkopostne, jak: Droga Krzyżowa, Gorzkie Żale… Coraz częściej słyszeliśmy o misteriach Męki Pańskiej, o ekstremalnych trasach Drogi Krzyżowej. Do tych ćwiczeń wspólnotowych należałoby dołączyć ćwiczenia indywidualne. Były one różne, np.: jałmużna, pomoc biednym rodzinom, odmawianie sobie coś z jedzenia lub słodyczy jako ćwiczenie swojej woli. Oczywiście, wszystko to miało na celu rzetelne rozliczenie się przed Panem Bogiem ze swojego życia, spowiedź świętą wraz z przyrzeczeniem poprawy i zadośćuczynieniem. Wielki Post jest wyraźnie nakierowany na duchowe przygotowanie się do przeżycia Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. To jest prawda, chociaż niepełna. Przeżywanie Wielkanocy w noc wielkosobotnią czy w Niedzielę Zmartwychwstania jest słuszne, ale gdyby je ograniczyć tylko do samego dnia Wielkanocy, byłoby to wielkie zubożenie tej uroczystości.
To byłoby tak, jakbyśmy przez kilka tygodni przygotowywali się np. do wyjazdu do Krakowa, a nie zarezerwowali odpowiedniego czasu na zwiedzanie i poznanie miasta oraz jego zabytków. Dzisiaj może z Olsztyna w jednym dniu „zaliczyć” Warszawę, a nawet Kraków, ale co zdążymy zobaczyć? Taka podróż okaże się po prostu bezsensowna. Wielki Post ma coś z takiej podróży, której celem jest Wielkanoc, ale nie tylko.
Po święcie Zmartwychwstania Pańskiego radzę przez przynajmniej kilka dni brać udział we Mszy św. i pilnie wsłuchać się w treść czytań mszalnych. A jeszcze lepiej będzie wziąć w domu do ręki tekst Dziejów Apostolskich i uważnie od pierwszego rozdziału je czytać. Otóż, oprócz różnych faktów z życia pierwotnego Kościoła, Dzieje Apostolskie zachowały dla nas treść przemówień św. Piotra. O czym się z nich dowiadujemy? Najpierw św. Piotr wspomina krótko o nauczaniu Pana Jezusa, o Jego odrzuceniu i skazaniu na śmierć i o zmartwychwstaniu Pana Jezusa. Właśnie zmartwychwstaniu poświęca św. Piotr, a także inni Apostołowie, najwięcej uwagi. Jak refren pojawia się stwierdzenie: Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami (Dz 2, 32), czyli zmartwychwstania. Później nauczanie Piotra oraz pozostałych Apostołów idzie dalej: W dniu Pięćdziesiątnicy Piotr mówił do Żydów: Nawróćcie się (…) i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie w darze Ducha Świętego. (por.: Dz 2, 38). Po uzdrowieniu paralityka w świątyni Piotr nauczał: Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami. I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego widzicie i którego znacie, imię to przywróciło siły (por. Dz 3, 15-16a). W następnym rozdziale Dziejów Apostolskich znajdziemy ważną zasadę chrześcijańskiego życia: Tylko Jezus zbawia: I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni (por. 4, 12).
Zmartwychwstanie więc ma na celu odnowić naszą wiarę w Boga, a także w siebie, jako człowieka ochrzczonego i wzmocnionego do działania mocą Ducha Świętego. Cieszmy się tym świętem, ale nie zapominajmy, że jest ono także wielkim zobowiązaniem. Jeżeli przez doświadczenie Wielkiego Postu udało się nam odnowić swoją wiarę, miłość i nadzieję, nie zatrzymujmy tych wartości tylko dla siebie. Dzielmy się nimi z innymi. Nie tylko w samą Wielkanoc, ale zawsze. Niech Wielkanoc nadaje sens naszemu życiu teraz i zawsze. Takiego życia, które streszcza radosne słowo: Alleluja, życzę Wam Wszystkim Siostry i Bracia w Chrystusie Panu !
Wielkanoc 2016 Abp Wojciech Ziemba METROPOLITA WARMIŃSKI
