Archidiecezja Warmińska
  • Archidiecezja
    • O Archidiecezji Warmińskiej
    • Bazyliki i Sanktuaria
    • Kapituły
    • Duchowieństwo
      • Księża wg lat święceń
      • Księża emeryci i rezydenci
      • Księża kapelani
      • Księża pracujący poza diecezją
      • Księża na studiach
      • Zmarli kapłani
    • Zakony i zgromadzenia
      • Męskie
      • Żeńskie
    • Pierwszy Synod Archidiecezji
      • Synody Warmińskie
      • Skład osobowy Komisji Synodalnych
      • Sekretariat Synodu
    • Procesy Beatyfikacyjne
    • Kontakt
  • Biskupi
    • Arcybiskup Metropolita Warmiński Józef Górzyński
    • Biskup Pomocniczy Janusz Ostrowski
    • Arcybiskup Senior Wojciech Ziemba
    • Arcybiskup Senior Edmund Piszcz
    • Biskup Senior Julian Andrzej Wojtkowski
  • Kuria
    • Kancelaria
    • Wikariusze Generalni i Wikariusze Biskupi
    • Rzecznik prasowy/ Diecezjalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych
    • Komisje i Rady
    • Referenci i Delegaci
    • Egzorcysta
    • Pomoc ofiarom nadużyć seksualnych
    • Zapytania ofertowe
    • PROJEKTY UNIJNE
    • Kontakt
  • Wydziały
    • Wydział Duszpasterski
    • Wydział Ekonomiczny
    • Wydział Sztuki Kościelnej
    • Wydział Nauki Katolickiej
    • Wydział Duszpasterstwa Rodzin
  • Sąd Biskupi
  • Parafie
    • Lista parafii
    • Mapa Archidiecezji
    • Dokumenty do pobrania
  • Instytucje
    • Wyższe Seminarium Duchowne
    • Wydział Teologii
    • Warmińska Szkoła Biblijna
    • Archidiecezjalna Szkoła Muzyki Kościelnej
    • Media
      • Posłaniec Warmiński – Gość Niedzielny
      • Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne
        • Radio PLUS Olsztyn
    • Caritas
    • Instytut Kultury Chrześcijańskiej
    • Archiwum Archidiecezji Warmińskiej
    • Konwikt Kapłanów Warmińskich
    • Muzeum Archidiecezji Warmińskiej im. bpa Jana Obłąka w Olsztynie
    • Centrum Duszpasterskie Archidiecezji Warmińskiej im. ks. inf. Jana Jerzego Górnego
    • Ośrodek Edukacyjno-Wypoczynkowy Caritas w Rybakach
  • Duszpasterstwo
    • Duszpasterstwa specjalne i specjalistyczne
    • Duszpasterstwo Młodzieży
    • Bierzmowanie dorosłych
  • Menu
Szukaj
  • Wszystkie aktualności
  • Wszystkie wydarzenia
  • Wszystkie multimedia
  • Wszystkie parafie
  • Domy Zakonne
  • Personalia
  • Poczta

ARCHIDIECEZJA WARMIŃSKA

Jesteś tutaj: Archidiecezja Warmińska / Aktualności / 53. Dzień Środków Społecznego Przekazu w Polsce

53. Dzień Środków Społecznego Przekazu w Polsce

15 września 2019ArchidiecezjaDiecezja
Przed zagrożeniami wypływającymi ze złego korzystania z sieci społecznościowej i do budowania w internecie sieci dialogu, spotkania, strzegącej wspólnoty wolnych osób zachęcił papież Franciszek w swoim orędziu na 53. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu. Jego temat brzmi „Wszyscy tworzymy jedno” (Ef 4,25). „Od wirtualnych wspólnot społecznościowych do wspólnot ludzkich”. W Polsce Dzień Środków Społecznego Przekazu obchodzony jest w tym roku 15 września.

„Wszyscy tworzymy jedno” (Ef 4,25). Od wirtualnych wspólnot społecznościowych do wspólnot ludzkich.

 

Drodzy bracia i siostry,

Odkąd dostępny był internet, Kościół zawsze starał się promować jego użycie w służbie spotkania między osobami i solidarności między wszystkimi. Poprzez to Orędzie chciałbym po raz kolejny zachęcić was do zastanowienia się nad podstawami i znaczeniem naszego bycia-w-relacji i do ponownego odkrycia, w bezmiarze wyzwań obecnej sytuacji komunikacyjnej, pragnienia człowieka, który nie chce trwać w swojej samotności.

Metafory „sieci” i „społeczności”

Dzisiaj środowisko medialne jest tak wszechobecne, że nie sposób je niemal odróżnić od sfery życia codziennego. Sieć jest bogactwem naszych czasów. Jest źródłem wiedzy i relacji niegdyś niewyobrażalnych. Jednak wielu ekspertów w odniesieniu do głębokich przekształceń, odciśniętych przez technologię w logice wytwarzania, obiegu i wykorzystania treści, podkreśla również niebezpieczeństwa zagrażające poszukiwaniu i udostępnianiu autentycznych informacji w skali globalnej. O ile internet stanowi niezwykłą możliwość dostępu do wiedzy, to jest również prawdą, że okazał się jednym z miejsc najbardziej narażonych na dezinformację oraz świadome i celowe zniekształcenie faktów i relacji międzyosobowych, które często przybierają formę kompromitowania.

Trzeba przyznać, że sieci społecznościowe, o ile z jednej strony służą nam do większego powiązania, odnalezienia się i pomagania sobie nawzajem, to z drugiej strony nadają się również do manipulacyjnego wykorzystywania danych osobowych, mającego na celu uzyskanie korzyści politycznych lub ekonomicznych, bez należytego poszanowania osoby i jej praw. Statystyki ukazują, że wśród najmłodszych, co czwarty młody człowiek brał udział w epizodach cyberprzemocy.

W złożoności tej sytuacji użyteczny może być powrót do refleksji na temat metafory sieci, leżącej początkowo u podstaw internetu, aby ponownie odkryć jej potencjał pozytywny. Obraz sieci zachęca nas do zastanowienia się nad mnogością dróg i węzłów, które zapewniają jej utrzymanie, w sytuacji braku centrum, struktury typu hierarchicznego, organizacji o charakterze wertykalnym. Sieć działa dzięki partnerstwu wszystkich elementów.

Metafora sieci, sprowadzona do wymiaru antropologicznego przypomina inną postać pełną znaczeń: wspólnoty. Wspólnota jest o tyle silniejsza, o ile jest bardziej spójna i solidarna, ożywiana uczuciami zaufania i dążąca do wspólnych celów. Wspólnota jako sieć solidarna wymaga wzajemnego słuchania i dialogu opartego na odpowiedzialnym używaniu języka.

Jest oczywiste dla wszystkich, że w obecnym rozwoju sytuacji wirtualna wspólnota społecznościowa nie jest automatycznie synonimem wspólnoty. W najlepszych przypadkach wspólnoty są w stanie wykazać spójność i solidarność, ale często pozostają jedynie skupiskami osób, które rozpoznają się wokół interesów lub kwestii charakteryzujących się słabymi więzami. Ponadto w serwisach społecznościowych zbyt często tożsamość opiera się na przeciwieństwie wobec innego, nienależącego do grupy: określa się wychodząc od tego, co dzieli, a nie od tego, co łączy, eksponując podejrzliwość i dając upust wszelkiego rodzaju uprzedzeniom (etnicznym, seksualnym, religijnym i innym). Tendencja ta podtrzymuje grupy, które wykluczają heterogeniczność, podsycając również niepohamowany indywidualizm w środowisku cyfrowym, doprowadzając czasami do podżegania spirali nienawiści. To, co powinno być oknem na świat, staje się zatem witryną, w której eksponuje się własny narcyzm.

Sieć jest okazją do promowania spotkania z innymi, ale może również zwiększyć naszą samoizolację, jak sieć pajęcza zdolna do usidlenia. To młodzież jest najbardziej narażona na złudzenie, że sieć społecznościowa może ich całkowicie zaspokoić na poziomie relacji, aż po niebezpieczne zjawisko młodych „pustelników społecznościowych”, którym grozi całkowite odcięcie się od społeczeństwa. Ta dramatyczna dynamika ukazuje poważny rozłam w strukturze relacyjnej społeczeństwa, rozdarcie, którego nie możemy lekceważyć.

Ta wielopostaciowa i zdradliwa rzeczywistość stawia różne pytania natury etycznej, społecznej, prawnej, politycznej i ekonomicznej, a także rzuca wyzwanie Kościołowi. Podczas, gdy rządy poszukują sposobów regulacji prawnych, aby zachować oryginalną wizję sieci wolnej, otwartej i bezpiecznej, wszyscy mamy możliwość i odpowiedzialność, aby wspierać jej użytek pozytywny.

Oczywiste jest, że nie wystarczy mnożenie połączeń, aby zwiększało się także wzajemne zrozumienie. Jak zatem odnaleźć prawdziwą tożsamość wspólnotową, będąc świadomym odpowiedzialności, jaką mamy wobec siebie nawzajem, także w sieci online?

„Wszyscy tworzymy jedno”

Można naszkicować ewentualną odpowiedź, poczynając od trzeciej metafory: ciała i członków, której używa św. Paweł, by mówić o relacji wzajemności między ludźmi, opartej na jednoczącym je organizmie. „Dlatego odrzuciwszy kłamstwo: niech każdy z was mówi prawdę do bliźniego, bo jesteście nawzajem dla siebie członkami” (Ef 4, 25). Bycie członkiem jedni drugich jest głęboką motywacja, przez którą Apostoł zachęca do odrzucenia kłamstwa i mówienia prawdy: obowiązek strzeżenia prawdy wynika z potrzeby nie zaprzeczania wzajemnej relacji komunii. Prawda objawia się w komunii. Natomiast kłamstwo jest samolubną odmową uznania własnej przynależności do ciała. Jest odmową dania siebie innym, tracąc w ten sposób jedyną drogę do odnalezienia siebie.

Metafora ciała i członków prowadzi nas do refleksji nad naszą tożsamością, która opiera się na komunii i odmienności. Jako chrześcijanie wszyscy uznajemy się za członków jedynego ciała, którego Głową jest Chrystus. Pomaga to nam, by nie postrzegać osób jako potencjalnych konkurentów, ale traktować także nieprzyjaciół jako osoby. Nie potrzebujemy już przeciwnika, aby określić samego siebie, ponieważ spojrzenie integrujące, którego uczymy się od Chrystusa, pozwala nam odkryć inność w nowy sposób, jako część integralną i warunek relacji i bliskości.

Ta zdolność do życzliwości i komunikacji między ludźmi ma swoją podstawę w komunii miłości pomiędzy Osobami Boskimi. Bóg nie jest samotnością, lecz komunią; jest Miłością, a zatem przekazem, ponieważ miłość zawsze się przekazuje, wręcz udziela się, by spotkać drugiego. Aby komunikować się z nami i przekazywać nam siebie, Bóg dostosowuje się do naszego języka, nawiązując w historii prawdziwy i właściwy dialog z ludzkością (SOBÓR WATYKAŃSKI II, Konst. dogmat. Dei Verbum, 2).

Na mocy tego, że jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, który jest komunią i przekazem samego siebie, zawsze nosimy w sercu tęsknotę za życiem w komunii, przynależności do wspólnoty. „Nic bowiem – mówi św. Bazyli – nie jest tak znamienne dla naszej natury, jak wchodzenie jednych w relacje z drugimi, jak wzajemna pomoc” .

Obecny kontekst wzywa nas wszystkich do inwestowania w relacje, aby potwierdzić również w sieci i poprzez sieć interpersonalny charakter naszego człowieczeństwa. W jeszcze większym stopniu, my chrześcijanie jesteśmy powołani do ukazywania tej komunii, która naznacza naszą tożsamość jako wierzących. Sama wiara jest w istocie relacją, spotkaniem; i pod wpływem Bożej miłości możemy komunikować się, przyjmować i rozumieć dar drugiego oraz nań odpowiadać.

To właśnie komunia na wzór Trójcy Świętej odróżnia osobę od jednostki. Z wiary w Boga, który jest Trójcą wynika, że aby być sobą, potrzebuję drugiego. Jestem prawdziwie człowiekiem, prawdziwie osobą, tylko jeśli utrzymuję relacje z innymi. W istocie termin osoba oznacza człowieka jako „oblicze”, skierowane ku drugiej osobie, powiązane z innymi. Nasze życie wzrasta w człowieczeństwie wraz z przechodzeniem od charakteru indywidualnego do osobistego; autentyczna droga humanizacji prowadzi od jednostki, która postrzega drugiego jako rywala, do osoby, która uznaje go za towarzysza podróży.

Od „polubień” do „amen”

Obraz ciała i członków przypomina nam, że korzystanie z sieci społecznościowej dopełnia spotkania osobowego, które przeżywa się poprzez ciało, serce, oczy, spojrzenie, oddech drugiego. Jeśli sieć jest używana jako przedłużenie lub jako oczekiwanie na to spotkanie, to wówczas nie zdradza siebie i pozostaje bogactwem dla komunii. Jeśli rodzina korzysta z sieci, aby być bardziej powiązana ze sobą, aby następie spotkać się przy stole i spojrzeć sobie w oczy, to jest to bogactwo. Jeśli wspólnota kościelna koordynuje swoją działalność poprzez sieć, a następnie wspólnie sprawuje Eucharystię, to jest ona bogactwem. Jeśli sieć jest szansą, by przybliżyć mnie do dziejów i doświadczeń piękna lub cierpienia fizycznie dalekich ode mnie, do wspólnej modlitwy i szukania dobra w ponownym odkryciu tego, co nas łączy, to jest to bogactwo.

W ten sposób możemy przejść od diagnozy do terapii: otwierając drogę do dialogu, spotkania, uśmiechu, wyrazów czułości … To jest sieć, której chcemy. Sieć, która nie jest stworzona, by pochwycić w pułapkę, ale aby wyzwalać, aby strzec wspólnoty wolnych osób. Sam Kościół jest siecią utkaną przez komunię eucharystyczną, w której jedność nie opiera się na „polubieniach”, lecz na prawdzie, na „amen”, z którym każdy przylgnął do Ciała Chrystusa, przyjmując innych.

Franciszek

Watykan, 24 stycznia 2019 r.


Podziel się
  • Podziel się na facebooku
  • Podziel się na twitterze
  • Podziel się na Google+
  • Podziel się na Linkedin
  • Prześlij mailem
  • Print post
https://archwarmia.pl/wp-content/uploads/2018/09/3f2056f096c5.jpeg 230 350 Marcin Sawicki http://archwarmia.pl/wp-content/uploads/2017/09/archwarmherb-255x300.png Marcin Sawicki2019-09-15 00:02:392019-09-14 23:57:4053. Dzień Środków Społecznego Przekazu w Polsce
  • Diecezja
  • Dokumenty
  • Informacje z Kurii
  • Zapytania ofertowe

Instytucje Diecezjalne

  • Kuria Archidiecezji Warmińskiej
  • Sąd Biskupi
  • Caritas Warmińska
  • Wydział Teologii
  • WSD Hosianum
  • Warmińska Szkoła Biblijna
  • Warmińska Szkoła Duchowości
  • Archidiecezjalna Szkoła Muzyki Kościelnej
  • Archiwum Archidiecezji Warmińskiej
  • Konwikt Kapłanów Warmińskich
  • Centrum Duszpasterskie Archidiecezji Warmińskiej im. ks. inf. Jana Jerzego Górnego
  • Muzeum Pomnika Historii Frombork Zespół Katedralny
  • Muzeum Archidiecezji Warmińskiej im. bpa Jana Obłąka w Olsztynie
  • Ośrodek Wypoczynkowy Caritas w Rybakach
  • Sanktuarium Matki Bożej w Gietrzwałdzie
  • Sanktuarium Matki Bożej w Stoczku Klasztornym
  • Sanktuarium Matki Bożej w Świętej Lipce
  • Sanktuarium Matki Bożej w Krośnie
  • Sanktuarium Męki Pańskiej w Głotowie
  • Dom Rekolekcyjny „Zacheusz”
  • Dom Rekolekcyjny „Źródło Jakuba”
  • Dom Rekolekcyjny w Gietrzwałdzie

Ruchy i Stowarzyszenia

  • Służba Liturgiczna
  • Ruch Światło-Życie
  • Duszpasterstwo Młodzieży
  • Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży
  • Domowy Kościół
  • Spotkania Małżeńskie
  • Wspólnota Świętej Rodziny
  • Odnowa w Duchu Świętym
  • Akcja Katolicka
  • Droga Neokatechumenalna
  • Ruch Rodzin Nazaretańskich
  • Szkoła Nowej Ewangelizacji
  • Wspólnota Benedictus
  • W Połowie Drogi
  • Ochotnicy cierpienia
  • Dzieło Misyjne
  • Civitas Christiana
  • Stowarzyszenie Przyjaciół „Hosianum”

Biskupi i Księża

  • Arcybiskup Metropolita Warmiński
  • Biskupi
  • Duchowieństwo
  • Zakony i zgromadzenia
  • Parafie

Media

  • Gość Niedzielny – Posłaniec Warmiński
  • Radio Plus Olsztyn
  • KAI
  • Radio Watykańskie
  • Stacja7.pl
  • Wiara.pl
  • Studia Warmińskie
  • Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne

Znajdź Mszę Św.

  • Codzienna adoracja w Olsztynie
  • Spowiedź w Olsztynie
  • Biblia

Kontakt

KURIA ARCHIDIECEZJI WARMIŃSKIEJ

ul. Pieniężnego 22,
10-006 Olsztyn
tel. 89 524 71 40
fax 89 524 71 72

Godziny urzędowania:
Poniedziałek-Piątek: 9.00-14.00

Kanclerz Kurii:
[email protected]

Notariusze:
[email protected]
[email protected]

Rzecznik Kurii i administrator strony:
[email protected]

Dojazd

© Copyright - Archidiecezja Warmińska - created by [email protected]
  • Kontakt
Modlitwa za Ojczyznę i Kościół w Kaplicy Jerozolimskiej w Olsztynie Polska pod Krzyżem w Klebarku Wielkim
Scroll to top