Archidiecezja Warmińska
  • Archidiecezja
    • O Archidiecezji Warmińskiej
    • Bazyliki i Sanktuaria
    • Kapituły
    • Duchowieństwo
      • Księża wg lat święceń
      • Księża emeryci i rezydenci
      • Księża kapelani
      • Księża pracujący poza diecezją
      • Księża na studiach
      • Zmarli kapłani
    • Zakony i zgromadzenia
      • Męskie
      • Żeńskie
    • Pierwszy Synod Archidiecezji
      • Synody Warmińskie
      • Skład osobowy Komisji Synodalnych
      • Sekretariat Synodu
    • Procesy Beatyfikacyjne
    • Kontakt
  • Biskupi
    • Arcybiskup Metropolita Warmiński Józef Górzyński
    • Biskup Pomocniczy Janusz Ostrowski
    • Arcybiskup Senior Wojciech Ziemba
    • Arcybiskup Senior Edmund Piszcz
    • Biskup Senior Julian Andrzej Wojtkowski
  • Kuria
    • Kancelaria
    • Wikariusze Generalni i Wikariusze Biskupi
    • Rzecznik prasowy/ Diecezjalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych
    • Komisje i Rady
    • Referenci i Delegaci
    • Egzorcysta
    • Pomoc ofiarom nadużyć seksualnych
    • Zapytania ofertowe
    • PROJEKTY UNIJNE
    • Kontakt
  • Wydziały
    • Wydział Duszpasterski
    • Wydział Ekonomiczny
    • Wydział Sztuki Kościelnej
    • Wydział Nauki Katolickiej
    • Wydział Duszpasterstwa Rodzin
  • Sąd Biskupi
  • Parafie
    • Lista parafii
    • Mapa Archidiecezji
    • Dokumenty do pobrania
  • Instytucje
    • Wyższe Seminarium Duchowne
    • Wydział Teologii
    • Warmińska Szkoła Biblijna
    • Archidiecezjalna Szkoła Muzyki Kościelnej
    • Media
      • Posłaniec Warmiński – Gość Niedzielny
      • Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne
        • Radio PLUS Olsztyn
    • Caritas
    • Instytut Kultury Chrześcijańskiej
    • Archiwum Archidiecezji Warmińskiej
    • Konwikt Kapłanów Warmińskich
    • Muzeum Archidiecezji Warmińskiej im. bpa Jana Obłąka w Olsztynie
    • Centrum Duszpasterskie Archidiecezji Warmińskiej im. ks. inf. Jana Jerzego Górnego
    • Ośrodek Edukacyjno-Wypoczynkowy Caritas w Rybakach
  • Duszpasterstwo
    • Duszpasterstwa specjalne i specjalistyczne
    • Duszpasterstwo Młodzieży
    • Bierzmowanie dorosłych
  • Menu
Szukaj
  • Wszystkie aktualności
  • Wszystkie wydarzenia
  • Wszystkie multimedia
  • Wszystkie parafie
  • Domy Zakonne
  • Personalia
  • Poczta

ARCHIDIECEZJA WARMIŃSKA

Jesteś tutaj: Archidiecezja Warmińska / Aktualności / Papież o pokusie przetrwania w życiu konsekrowanym

Papież o pokusie przetrwania w życiu konsekrowanym

2 lutego 2017ArchidiecezjaKościół

Przed „pokusą przetrwania", która czyni życie konsekrowane bezpłodnym, przestrzegał papież Franciszek w homilii podczas Mszy św., jaką odprawił w bazylice św. Piotra w Watykanie w Światowym Dniu Życia Konsekrowanego. Wskazał, że pokusa przetrwania odbiera moc zakonnym charyzmatom, a także przemienia osoby konsekrowane w aktywistów wiary i „specjalistów od sacrum".

Homilia Ojca Świętego Franciszka

Kiedy rodzice Jezusa przynieśli Dzieciątko, aby wypełnić wymagania Prawa Symeon, „za natchnieniem Ducha” (Łk 2,27), wziął Dzieciątko w objęcia i zaczął uwielbiać Boga. Jest to hymn błogosławieństwa i uwielbienia: „Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela” (Łk 2,30-32). Symeon mógł nie tylko zobaczyć, ale miał również przywilej, by wziąć w objęcia wytęsknioną nadzieję, a to sprawiło, że triumfuje z radości. Jego serce raduje się, bo Bóg zamieszkał pośród swego ludu; odczuwa Go jako ciało ze swego ciała.

Dzisiejsza liturgia mówi nam, że poprzez ten obrzęd (czterdzieści dni po narodzeniu), „Jezus nie tylko wypełnił przepis prawa Starego Testamentu, ale spotkał się ze swoim ludem, który z wiarą Go oczekiwał” (Mszał Rzymski, 2 lutego, wstępna zachęta Mszy św.). Spotkanie Boga z Jego ludem budzi radość i odnawia nadzieję.

Kantyk Symeona jest pieśnią człowieka wierzącego, który pod koniec swoich dni może powiedzieć: to prawda, nadzieja w Bogu nigdy nie zawodzi (por. Rz 5,5), nie wprowadza w błąd. Symeon i Anna będący w podeszłym wieku są zdolni do nowej płodności i świadczą o tym śpiewając: życie jest warte, by przeżywać je z nadzieją, bo Pan dotrzymuje swojej obietnicy. Później sam Jezus wyjaśni tę obietnicę w synagodze w Nazarecie: chorzy, więźniowie, samotni, ubodzy, starcy, grzesznicy są również zaproszeni, by śpiewać tę samą pieśń nadziei: Jezus jest z nimi, jest z nami (por. Łk 4,18-19).

Ten śpiew nadziei odziedziczyliśmy od naszych ojców. Oni wprowadzili nas w tę „dynamikę”. W ich obliczach, w ich życiu, w ich codziennym i stałym poświęceniu mogliśmy zobaczyć, jak ta chwała stała się ciałem. Jesteśmy dziedzicami marzeń naszych ojców, spadkobiercami nadziei, która nie zawiodła naszych matek i ojców założycieli, naszych starszych braci. Jesteśmy dziedzicami naszych starców, którzy mieli odwagę marzyć. I tak jak oni, chcemy też dzisiaj śpiewać: Bóg nie wprowadza w błąd, nadzieja w Nim pokładana nie zawodzi. Bóg przychodzi, aby spotkać swój lud. I chcemy śpiewać, zagłębiając się w proroctwie Joela: „Wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia” (Jl 3,1).

Dobrze przyjąć marzenie naszych ojców, aby móc dziś prorokować i na nowo odnaleźć to, co niegdyś rozpaliło nasze serce. Zarówno marzenie jak i prorokowanie. Pamięć o tym, jak marzyli nasi starcy, nasi ojcowie i matki oraz odwaga, aby zrealizować proroczo to marzenie.

Taka postawa uczyni nas płodnymi, ale przede wszystkim zachowa od pewnej pokusy, która może uczynić nasze życie konsekrowane bezpłodnym: pokusy przetrwania. Pewnego zła, które może stopniowo zagościć w nas, w naszych wspólnotach. Postawa przetrwania sprawia, że stajemy się reakcyjnymi, lękliwymi, zamyka nas powoli i po cichu w naszych domach i w naszych schematach. Przenosi nas z powrotem ku chwalebnym czynom – ale minionym – które zamiast wzbudzić proroczą kreatywność, zrodzoną z marzeń naszych założycieli, poszukuje skrótów, aby uciec od wyzwań pukających dziś do naszych drzwi. Psychologia przetrwania odbiera moc naszym charyzmatom, ponieważ prowadzi nas do „oswojenia się z nimi”, aby uczynić je „w zasięgu ręki”, ale pozbawiając ich tej siły twórczej, którą zapoczątkowują. Sprawia, że wolimy chronić przestrzenie, budynki lub struktury, bardziej niż umożliwić nowe procesy. Pokusa przetrwania sprawia, że zapominamy o łasce, przemienia nas w zawodowców od sacrum, ale nie w ojców, matki i braci nadziei, do której prorokowania zostaliśmy powołani. Ten klimat przetrwania wysusza serce naszych staruszków, pozbawiając ich zdolności do marzeń i tym samym pozbawia płodności proroctwo, do którego głoszenia i realizowania powołani są najmłodsi. Mówiąc najprościej, pokusa przetrwania zamienia w niebezpieczeństwo, zagrożenie, tragedię to, co Pan nam przedstawia, jako sposobność do misji. Taka postawa nie jest właściwa jedynie życiu konsekrowanemu, ale jesteśmy szczególnie zachęcani, byśmy wystrzegali się popadania w nią.

Powróćmy do fragmentu Ewangelii i ponownie rozważmy scenę w świątyni. Z pewnością tym, co wzbudziło w Symeonie i Annie pieśń uwielbienia, to nie spojrzenie na samych siebie, analizowanie i przegląd swojej sytuacji osobistej. Nie było to trwanie w zamknięciu z obawy, że może się im przytrafić coś złego. Ich kantyk rozbudziła nadzieja, ta nadzieja, która ich podtrzymywała w podeszłym wieku. Ta nadzieja, która dostrzegała swoją nagrodę w spotkaniu z Jezusem. Kiedy Maryja złożyła w ramionach Symeona Syna Obietnicy, starzec zaczyna wyśpiewywać swoje marzenia. Kiedy umieszcza Jezusa pośród swego ludu, odnajduje on radość. Tak, tylko to może nam przywrócić radość i nadzieję, tylko to nas ocali od życia w postawie przetrwania. Tylko to uczyni nasze życie owocnym i utrzyma nasze serce przy życiu. Umieszczenie Jezusa tam, gdzie powinien przebywać: pośród swego ludu.

Wszyscy jesteśmy świadomi przeżywanej przez nas transformacji wielokulturowej. Nikt jej nie kwestionuje. Stąd wypływa konieczność, aby konsekrowani mężczyźni i kobiety byli wraz z Jezusem włączeni w życie, w centrum tych wielkich przemian. Misja – zgodnie z wszelkim szczególnym charyzmatem – to ta, która nam przypomina, że zostaliśmy zaproszeni, aby być zaczynem tego konkretnego ciasta. Z pewnością może być lepsza „mąka”, ale Pan nas zaprosił, abyśmy byli zaczynem tu i teraz, z nasuwającymi się wyzwaniami. Nie z postawą obronną, nie poruszeni naszymi lękami, ale z rękoma na pługu, starając się, aby wzrosło ziarno wiele razy zasiane pośród kąkolu. Umieszczenie Jezusa pośród swego ludu oznacza posiadanie serca kontemplacyjnego, zdolnego do rozpoznania, jak Bóg podąża drogami naszych miast, naszych krajów, naszych dzielnic. Umieszczenie Jezusa pośród swego ludu oznacza branie na siebie i pragnienie pomóc w niesieniu krzyża naszych braci. To chęć dotknięcia ran Jezusa w ranach świata poranionego, tęskniącego i błagającego o wskrzeszenie.

Wraz z Jezusem stanąć pośród swego ludu! Nie jako aktywiści wiary, ale jako mężczyźni i kobiety, którzy nieustannie otrzymują przebaczenie, mężczyźni i kobiety namaszczeni w chrzcie, aby dzielić się tym namaszczeniem i pocieszeniem Boga z innymi.

Stanąć wraz z Jezusem pośród swego ludu, bo „stajemy przed wyzwaniem, by odkryć i przekazać «mistykę» życia razem, wymieszania się, spotkania, wzięcia za rękę, uczestnictwa w tej nieco chaotycznej masie, która [z Bogiem] może zamienić się w prawdziwe doświadczenie braterstwa, w solidarną karawanę, w święte pielgrzymowanie. […] Gdybyśmy mogli iść tą drogą, byłoby to rzeczą tak dobrą, tak uzdrawiającą, tak wyzwalającą, tak bardzo rodzącą nadzieję! Dobrze wyjść poza siebie, by przyłączyć się do innych” (adhort. ap. „Evangelii gaudium”, 87). Nie tylko dobrze, ale przemienia to nasze życie i naszą nadzieję w pieśń uwielbienia. Ale możemy tak uczynić tylko wtedy, gdy przejmiemy marzenia naszych starców i przekształcimy je w proroctwo.

Towarzyszmy Jezusowi w spotkaniu ze swoim ludem, żeby być pośród Jego ludu. Nie w narzekaniu czy niepokoju tych, którzy zapomnieli prorokować, bo nie wzięli na siebie marzeń swoich ojców, ale w chwale i pokoju ducha; nie we wzburzeniu, ale cierpliwości tych, którzy pokładają ufność w Duchu Świętym, Panu marzeń i proroctwa. W ten sposób dzielimy się tym, co do nas należy: śpiewem rodzącym się z nadziei.

KAI

Podziel się
  • Podziel się na facebooku
  • Podziel się na twitterze
  • Podziel się na Google+
  • Podziel się na Linkedin
  • Prześlij mailem
  • Print post
https://archwarmia.pl/wp-content/uploads/2017/09/franciszek-1.jpg 480 620 import http://archwarmia.pl/wp-content/uploads/2017/09/archwarmherb-255x300.png import2017-02-02 21:49:252017-02-02 21:49:25Papież o pokusie przetrwania w życiu konsekrowanym
  • Diecezja
  • Dokumenty
  • Informacje z Kurii
  • Zapytania ofertowe

Instytucje Diecezjalne

  • Kuria Archidiecezji Warmińskiej
  • Sąd Biskupi
  • Caritas Warmińska
  • Wydział Teologii
  • WSD Hosianum
  • Warmińska Szkoła Biblijna
  • Warmińska Szkoła Duchowości
  • Archidiecezjalna Szkoła Muzyki Kościelnej
  • Archiwum Archidiecezji Warmińskiej
  • Konwikt Kapłanów Warmińskich
  • Centrum Duszpasterskie Archidiecezji Warmińskiej im. ks. inf. Jana Jerzego Górnego
  • Muzeum Pomnika Historii Frombork Zespół Katedralny
  • Muzeum Archidiecezji Warmińskiej im. bpa Jana Obłąka w Olsztynie
  • Ośrodek Wypoczynkowy Caritas w Rybakach
  • Sanktuarium Matki Bożej w Gietrzwałdzie
  • Sanktuarium Matki Bożej w Stoczku Klasztornym
  • Sanktuarium Matki Bożej w Świętej Lipce
  • Sanktuarium Matki Bożej w Krośnie
  • Sanktuarium Męki Pańskiej w Głotowie
  • Dom Rekolekcyjny „Zacheusz”
  • Dom Rekolekcyjny „Źródło Jakuba”
  • Dom Rekolekcyjny w Gietrzwałdzie

Ruchy i Stowarzyszenia

  • Służba Liturgiczna
  • Ruch Światło-Życie
  • Duszpasterstwo Młodzieży
  • Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży
  • Domowy Kościół
  • Spotkania Małżeńskie
  • Wspólnota Świętej Rodziny
  • Odnowa w Duchu Świętym
  • Akcja Katolicka
  • Droga Neokatechumenalna
  • Ruch Rodzin Nazaretańskich
  • Szkoła Nowej Ewangelizacji
  • Wspólnota Benedictus
  • W Połowie Drogi
  • Ochotnicy cierpienia
  • Dzieło Misyjne
  • Civitas Christiana
  • Stowarzyszenie Przyjaciół „Hosianum”

Biskupi i Księża

  • Arcybiskup Metropolita Warmiński
  • Biskupi
  • Duchowieństwo
  • Zakony i zgromadzenia
  • Parafie

Media

  • Gość Niedzielny – Posłaniec Warmiński
  • Radio Plus Olsztyn
  • KAI
  • Radio Watykańskie
  • Stacja7.pl
  • Wiara.pl
  • Studia Warmińskie
  • Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne

Znajdź Mszę Św.

  • Codzienna adoracja w Olsztynie
  • Spowiedź w Olsztynie
  • Biblia

Kontakt

KURIA ARCHIDIECEZJI WARMIŃSKIEJ

ul. Pieniężnego 22,
10-006 Olsztyn
tel. 89 524 71 40
fax 89 524 71 72

Godziny urzędowania:
Poniedziałek-Piątek: 9.00-14.00

Kanclerz Kurii:
[email protected]

Notariusze:
[email protected]
[email protected]

Rzecznik Kurii i administrator strony:
[email protected]

Dojazd

© Copyright - Archidiecezja Warmińska - created by [email protected]
  • Kontakt
Święto Ofiarowania Pańskiego – Dzień Życia Konsekrowanego Zmarł Ks. Kanonik Jan Litwin
Scroll to top