ROZWAŻANIE NA UROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO ROK A

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, Rok A (J 20, 19-23)

Weźmijcie Ducha Świętego

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego obchodzimy 50-tego dnia po Wielkanocy. Podobnie żydowska Pięćdziesiątnica obchodzona była 50 dni po święcie Przaśników i poprzedzającym go święcie Paschy. W dniu Przaśników składano ofiary z pierwszych snopów, potem przez siedem tygodni trwały żniwa, aż do Pięćdziesiątnicy, która była uroczystym dziękczynieniem Bogu na zakończenie żniw. Dla nas, chrześcijan, Wielkanoc jest świętowaniem Paschy Chrystusa, a chrześcijańskie Zesłanie Ducha Świętego jest celebracją pełni daru paschalnego udzielonego wszystkim narodom.

W uroczystość Zesłania Ducha Świętego przeżywamy to, co wydarzyło się podczas pierwszego święta Pięćdziesiątnicy po Zmartwychwstaniu Jezusa. Ponieważ wydarzenie to miało miejsce już po Wniebowstąpieniu, nie zostało opisane w księgach traktujących o ziemskim życiu Jezusa, ale przekazuje nam je księga Dziejów Apostolskich. Jednak już w czytanym dzisiaj fragmencie Ewangelii według św. Jana słyszymy, jak Jezus osobiście przekazuje swoim uczniom Ducha Świętego: «Weźmijcie Ducha Świętego!». Przychodzi, aby umocnić ich Pokojem, natchnąć swoim Duchem i posłać do świata.

Zmartwychwstały Jezus przynosi swoim uczniom Ducha Świętego jako pierwszy-natychmiastowy owoc swojego zwycięstwa nad śmiercią: jak czytamy w Ewangelii Janowej, przychodzi do nich już pierwszego dnia – wieczorem w dniu zmartwychwstania. Nasuwa się tu analogia z pierwocinami plonów składanymi Bogu w dzień Przaśników. I choć radość uczniów z tego spotkania musiała być wielka i pełna ulgi, to najwyraźniej potrzebowali jeszcze czasu, aby dojrzeć do przyjęcia pełni daru, z którym Jezus przyszedł. Na razie zalęknieni przebywali w zamknięciu i wiemy, że pozostali w nim jeszcze 7 tygodni, aż do dnia Pięćdziesiątnicy. Dopiero w to święto plonów Duch Święty zstąpił na nich jak dojrzały owoc zbawienia.

Duch Święty nie jest jakąś abstrakcyjną mocą, która zalęknionych uczniów przemieniła w ludzi zdolnych do wielkich rzeczy. Duch Święty nie wyłonił się niespodziewanie z jakiegoś kosmicznego niebytu. Pochodzi od Ojca i Syna – został dany przez Boga i do nas posłany dzięki Ofierze Jezusa. To Duch Święty jest zapowiadanym Pocieszycielem – daje pokój, bo jest Duchem Pokoju. Jego przyjście jest nieodzowne, abyśmy byli zdolni wypełnić zadania, do których Bóg nas wyznacza.

To kolejne Zesłanie Ducha Świętego, które dziś przeżywamy, w naszym życiu stawia przed nami pytanie, czy jak Apostołowie stopniowo dojrzewamy do przyjęcia w pełni Jego daru. Czy Jezusowe «Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam» we współpracy z Duchem Świętym staje się konkretem naszego życiowego powołania?

 

Arcybiskup Józef Górzyński
Metropolita Warmińśki