Rozważanie na Niedzielę Zesłania Ducha Świętego Rok B

Niedziela Zesłania Ducha Świętego, Rok B
(J 15, 26-27; 16, 12-15)

Dzisiejsza Ewangelia to fragment mów pożegnalnych Pana Jezusa umiejscowionych przez Jana Ewangelistę w trakcie Ostatniej Wieczerzy. Tekst jest trudny, a miejscami niepokojący. Łatwiej słucha się ewangelicznych przypowieści, czy opisów konkretnych wydarzeń z życia Zbawiciela, niż tego, co brzmi dość zawile, jak teologiczna teoria. Nie możemy sobie jednak pozwolić na zlekceważenie słów, które umiłowany uczeń Jezusa przekazuje wśród ostatnich pouczeń swojego Mistrza, jako swoisty testament.
Zapowiadając zesłanie Ducha Świętego Jezus używa dwóch Jego imion: Paraklet i Duch Prawdy. Imię określa tożsamość osoby, jest więc istotne, co niosą w sobie oba te imiona. Greckie Paraklet znamy najczęściej w tłumaczeniu Pocieszyciel. Duch Święty jest dla człowieka pocieszycielem na najgłębszym poziomie jego serca. Wypełnia pustkę, nadaje sens, odpowiada swoim pocieszeniem na każde ludzkie strapienie, ale przede wszystkim na najgłębszą tęsknotę człowieka – tęsknotę za Miłością. Imię Paraklet mówi nam jednak jeszcze więcej. Posiada ono również znaczenie „ten, który chce być przywoływany”. A więc Pocieszyciel, który się nie narzuca. Może czasem powodem naszego oddalenia od miłości, mocy i pocieszenia, które niesie Duch Święty, jest to, że Go nie wzywamy?
Aż dwukrotnie w tym krótkim fragmencie użyto określenia Duch Prawdy. Trzecia Osoba Trójcy Świętej to Duch Prawdy. Nie powinno nas to zaskakiwać, jeśli wspomnimy, że Pan Jezus powiedział o sobie „Ja jestem drogą i prawdą i życiem” (J 14,6). Jezus jest Prawdą, bo jest pełnym objawieniem Boga. Bez Niego nic nie jest kompletne ani w pełni sensowne. Duch Święty jest Duchem Prawdy, bo jest tchnieniem posłanym od Ojca i Syna, aby nam Prawdę przypominać, oświetlać, wyjaśniać. Potrzebujemy Ducha Świętego, aby otwierać się na Prawdę, czyli na Boga. Bez Niego ulegamy podszeptom szatana, który podsuwa nam skwapliwie różne półprawdy, nasze własne prawdy oraz lęk przed Prawdą Absolutną.
Tymczasem Boża Miłość w swojej pedagogice uwzględnia również naszą ludzką słabość, często obawiającą się Prawdy. Pan Jezus wyraźnie powiedział to uczniom: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie”. Nie chce nas jednak pozostawić w takim stanie: „Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy”. Pełnia objawienia o Bogu już się dokonała w Jezusie Chrystusie. On pokazał sobą i swoim dziełem Miłość Ojca, przekazał całą swoją naukę uczniom, założył Kościół. Ale jest w tym wszystkim miejsce na naturalny rozwój człowieka. Duch Święty został posłany i będzie pracował w uczniach pogłębiając rozumienie nauki, odsłaniając stopniowo pełnię prawdy. Dlatego to Jezus zapowiada, że poprzez działanie Ducha zostanie otoczony chwałą. Ponieważ chwałą Boga jest człowiek żyjący w prawdzie, w którym objawia się Miłość Boga. Przyjdź więc Duchu Prawdy i uświęć nas w Prawdzie!

Arcybiskup Józef Górzyński
Metropolita Warmiński